راه حلهایی مورد بررسی قرار گرفته و شناسایی می گردند، که خاص مشکلات شناسایی شده پس از تجزیه و تحلیل داده های ترافیکی می باشند. تلاشها باید معطوف یافتن نخستین راه حلهای کم هزینه باشند، و اگر این روش موفقیت آمیز نبود، استفاده از راه حلهای سطح بالاتر پیشنهاد می شود.
سلسله مراتب راه حلهای پیشنهادی به شرح ذیل خواهد بود:
Ø طرحهای مدیریت ترافیک: شامل طرح ایجاد خیابانهای یک طرفه، طرح اعمال محدودیتهایی در مورد دور زدن، و غیره
Ø طرحهای کنترل ترافیک منصقه ای: تجربه نشان داده است که شبکه های سیگنال دهی شده با اعمال سیستمهای ATC 30 درصد به صزفه تر خواهند بود. صرفه جوییها در مورد شبکه های فاقد سیگنال دهی حتی ممکن است از این مقدار هم فراتر رود. بنابراین، بعنوان گزینة دوم، ما باید سعی در طراحی برای ناحیه ای کوچک( ابتدا حاوی 20 تقاطع) داشته باشیم. اگر بهبود وضعیت ترافیک به شکل قابل توجهی صورت گیرد، مطالعه ای دقیق در مورد این تغییرات ضروری است. مزیت این سیستم به صرفه بودن آن از نظر هزینه ها می باشد، چرا که در این سیستم از سرمایه گذاریهای بزرگ جهت بنا روگذر های هوایی و سایر ساختارهای اصلاحی ترافیکی، اجتناب ورزیده می شود.
Ø اقداماتی در راستای افزایش ظرفیت
مناطقی که نیازمند افزایش ظرفیت شبکه از طریق تفکیک درجات یا سایر روشها می باشند، حتی پس از اعمال طرحهای فوق نیاز به اتخاذ روشهای مناسب دارند.
Ø نظارت از طریق دوربینهای ویدئویی
با در نظر گرفتن مزایای طرح نظارت از طریق دوربینهای ویدئویی، پیشنهاد می شود که یک طرح نظارت ویدئویی تهیه و تنظیم گردد، که تقاطع های اصلی، تجهیزات نصب شده در جاده ها، آثار تاریخی ارزشمند و ساختارهای مهم شهر تحت پوشش خود قرار دهد.
برای هر کدام از این راه حلها، مدل باید مجددا در شرایط عملی قرار گیرد تا مزایای هر راه حل مشخص شوند. در نتیجه، انتظار می رود مجموعه ای بهینه سازی شده از راه حلها، متوسط مدت تا بلند مدت حاصل شود. همة این تلاشها باید به الویت بندی و تقسیم کار به فازهای مجزا کمک کنند.