آلیاژهایی با حداقل 78% مس و عناصری از قبیل Si , Fe , Mn , Ni , Pb , Al و Be ، که در آنها این عناصر آلیاژی به تنهایی با همراه با هم با قلع به کار برده می شود ، برنزهای مخصوص نامیده می شوند آنها اغلب به نام عنصر اصلی آلیاژی هم نام برده می شوند ، مانند برنزهای آلومینیم ، برنزهای سرب و غیره . از ویژگیهای خاص برنزهای مخصوص به طور عمده مقاومت بالا در مقابل خوردگی ، رفتار لغزشی خوب ، هدایت الکتریکی بالا و همچنین تا حدودی خواص مکانیکی خوب است . آلیاژهای مس - برلیم ( با حدود 6/0 تا Be 5/2 ) و گاهی همراه با مقدار کمی کبالت ( حدود 2/0 تا 5/2% ) قابلیت سخت شدن رسوبی ( پیر سختی ) را دارد . این آلیاژ در دمای حدود C 800 کاملاً تبدیل به محلول جامد a می شود . سپس با حفظ این فاز ( با سرد کردن سریع ) و پس از تغییر شکل سرد فرآیند سخت کردن ( پیر سختی مصنوعی ) در دمای حدود C 315 ( برای مدت زمان حدود سه ساعت ) انجام می گیرد و بدین ترتیب با ایجاد فاز دوم y2 ( یعنی ترکیب بین فلزی CuBe)) به صورت کوهرنت می توان به استحکام بالایی دست یافت ، شکل ( 9-11). این آلیاژها به دلیل داشتن مقاومت عالی در مقابل خوردگی ، استحکام خوب در مقابل ضربه و ضریب هدایت حرارتی و الکتریکی بالا در ساخت انواع فنرهای مقاوم در مقابل سایش و خوردگی ، چرخ دنده ها ، دیافراگمها و شیرها به ویژه در صنایع شیمیایی که در مقابل جرقه زدن حساسیت خاصی وجود دارد ، به کار برده می شود .