این آلیاژها و شمش ها که از ذوب و تصفیه مجدد قراضه ها تهیه می شوند از نظر کنترل ترکیبی مطلوب تر و همچنین از نظر درصد عناصر آلیاژی غنی تر می باشند و در مراحل خاص ذوب به کار می روند . ترکیب شیمیایی شمش های ثانویه معمولاً حاوی 2 تا 7 درصد قلع ، 4 تا 10 درصد روی و 2 تا 6 درصد سرب می باشد که ترکیب شیمیایی بعضی از آلیاژهای ثانویه در جدول درج شده است .
3-3-8 آلیاژسازها ( آمیژان ها ) (Hardeners )
مشخصات عمومی آمیژان ها که در قسمت های قبلی مورد بحث قرار گرفته اند در مورد ذوب آلیاژهای مس نیز صادق می باشند . نکته حائز اهمیت در مورد آمیژان های مربوط به مس فقط تقلیل نقطه ذوب نیست بلکه چگونگی ساخت آلیاژ و همچنین جلوگیری از تصعید بعضی عناصر باعث آن می گردد که از آمیژان های مس استفاده گردد . ترکیب شیمیایی و نقطه ذوب بعضی از این آلیاژها در جدول 5-8 درج شده است که بهترین روش تهیه آنها در کوره های القایی گزارش شده است .
روش تهیه آلیاژسازی مس که اغلب در مورد سایر ریخته گری غیر آهنی نیز به کار می رود از پیچیدگی زیادی برخوردار نیست و در زیر به مختصری از چگونگی تهیه آنها اشاره می گردد :
الف ) مس و آلومینیم - معمولاً 10 تا 15% آلومینیم مورد نیاز را به همراه مس ذوب می کنند و بقیه آلومینیم مورد نیاز را بعد از حرارت دادن تا C 200-150 به مذاب محلول اضافه می کنند و سپس درجه حرارت مذاب را تا 700 تقلیل داده و بعد از گاززدایی با کلرور روی و یا کلرور منیزیم در درجه حرارت حدود C 670 در قالب شمش های تهیه شده می ریزند .
البته چنانچه دوکوره آماده بهره برداری باشد ، می توان مس و آلومینیم را جداگانه ذوب نمود و سپس با برقراری یک جریان باریک ، مس مذاب را به آلومینیم افزوده و سپس باقی مانده آلومینیم را به آنها اضافه کرد ( مس سنگین می باشد و در مذاب آلومینیم غوطه ور می گردد ) .
عناصر و تأثیر ناخالصی ها و شرایط تهیه و تولید هر یک مورد مطالعه واقع می شوند و استنباط نهایی در مورد آلیاژهای صنعتی چندگانه از خلال مطالب ، به عهده علاقمندان واگذار می گردد .