در روز5 فروردین در سال 1358هجری شمسی جمهوری اسلامی ایران
رسما ازپیمان سنتو خارج شد . در
سال1955 ترکیه و عراق یک پیمان مشترک نظامی به امضا رساندند . در
روزهاى 28 و 29 ژوییه 1958 برابر
با 7 و 8 تیر 1337، جلسات شوراى وزیران پیمان بغداد در لندن تشکیل
شد و هدفهاى پیمان توسط اعضا، تایید شد و آمریکا که به عنوان ناظر در جلسه هاى این پیمان شرکت مى کرد، قول مساعدتهاى بسیارى را
داد.عمر پیمان بغداد دیری نپایید و با کودتای
عبدالکریم قاسم ، عراق خود را رسما از ذیل این پیمان خارج ساخت
. پس از خروج عراق از پیمان بغداد در 24 مارس 1959 میلادی مرکز پیمان از
بغداد به آنکارا انتقال یافت
.
بعدها انگلستان ، پاکستان و ایران به این پیمان نظامی پیوستند . سازمان پیمان مرکزی « سنتو »
عنوان تغییر یافته این سازمان پس از خروج عراق از این
سازمان بود . این معاهده استعماری ابتدابا هدف های نظامی ایجاد شد اما هدف اصلی آن جلوگیرى از بسط نفوذ کمونیسم
در میان ملتهاى جهان سوم و حفظ منابع استعمارى و دراز
مدت غرب بود. در بیست و دوم اسفند سال 1357 در سال امیر عباس انتظام معاون نخست وزیر و سخنگوی دولت موقت اعلام کرد
قرارداد سنتو لغو شده است
.